Wala Pa Wala Pa, Kumakamay Na.

"Aasahan Ko Po Ang Suporta N'yo"

Ibabahagi ko ang nasaisip ko,
Wala mang k’wenta pero may dating din naman.
Haha-

Sisimulan ko na
Ang isang gabing walang k’wenta.


Isang gabi, habang kagigising ko lang sa
Maghapong tulog nang magtext ang ate ko,
Nag-papaluto ng ulam,
Bumangon na ako at naghanda ng mga sangkap,
Kompleto na,
Inilagay ko na ang kawali sa kalan,
At dahil urban poor kami,
Maliit lang ang kalan naming.
Dahil doon, kailangan pa ng posporo,
Kinuha ko ang kahon ng posporo,
Binuksan ko, ang laman isang perasong palito,
Kinalma ko ang sarili ko,
Nainis dahil ang mga hinayupak kong pinsan
Ay hindi maasahan sa pagbili ng posporo.

Balik na sa palito.
Tinitigan ko ang ang palito,
Nakakaduda man ang hitsura,
Pero sinibukan ko parin,
Dahan-dahan ko itong ikiniskis sa
Gilid ng kahon.
Sa kabutihang palad ay umapoy naman
Pero medyo napamura ako,
Medyo lang naman kasi
Tatlong murang magkakasunod lang naman ‘yon :
“ang p***ng i**ng ha**p na g**o yan!!!”
yan lang naman ang nabigkas ng nagbabaga kong bibig
ng biglang humangin at mamatay ang apoy sa palitong hawak ko.

Badtrip man ay bumaba na rin ako,
Tinatamad pa naman ako,
Palito lang ang bibilhin ko,
Tapos sa 5th floor pa ako galling,
Tsk…
Paglabas ko ng bahay,
Medyo umaambon pa.
Hindi ako bumili sa katapat na tindahan,
Gumilid pa ako at kana manong Caloy ako bumili,
Pero may magarang mama ang kausap ni manong,
Naisip ko, bakit pa ako lilipat, e nakita na ako ni manong Caloy,
Pinili ko na lang na matapos ang kanilang pag-uusap ni Sir Magara,
At dahil may pagka, pagka lang naman, may pagka-tsismosa ako,
Narinig ko na si Sir Magara ay
May balak tumakbo sa hindi ko maintindihang posisyon
Sa darating na eleksyon.

Pagkatapos nilang mag-usap,
Nagpaalaman na sila,
Ang sabi ni Sir kay manong,
“Sige po, asahan kop o kayo.”
Sabay ngiti, at lingon sa akin,
Wala naman akong nagawa
Kundi ang ngumiti rin dahil sa aral ng kagandahan asal.
Pagkatapos n’yang ngumiti,
Inabot pa n’ya ang kamay n’ya
Wala naman akong ibang magagawa
Kundi ang tanggapin ‘yon kahit napipilitan lang
Dahil na rin sa kagandahang asal.

Paglingon ko kay Manong,
Nakangiti s’ya sa akin,
May palagay ako na walang
Balak si mang Caloy na sumuporta,
Kaplastikan lang.
Hindi ko na hinintay na mag-tanong
Pa si Mang Caloy,
Ako na mismo ang nagsabi ng bibilhin ko.
“Mang Caloy, may posporo po kayo?”
Sa halip na sumagot,
Tinanong pa ako,
“ako hindi mo kakamayan?”
napangiti ako ng i-abot n’ya sa akin ang kamay n’ya.
Tinanggap ko na rin para cute.
Haha-

At nang mag-tanong ulit ako ng posporo,
Ang sabi n’ya ay wala na ubos na daw.
Lihim naman akong napamura noon,
Lihim lang kasi ang sabi ko lang sa sarili ko:
“Ang puka ni pocha choo choog choogin ko”
May codes kaya lihim lang,diba?
Kornik alam ko, h’wag ka na tumawa.
‘yon nga, ang tagal kong nakatunganga don,
tapos wala ako mabibili?
Ewan ko lang kung nahalata ni Mang Caloy
Ang pagkadismaya sa mukha ko,
Kasi kahit wala sila pinag-bibenta,
Dali-dali s’yang nag hanap ng posporo,
At ‘yon ang ibinigay sa akin,
Ng walang bayad.
Tumanggi man ako pero mapilit s’ya kaya
tinanggap ko na rin.

Lumakad pa ako papuntang kalapit na tindahan,
Ang sari-sari store ni Mang Totoy,
Habang naglalakad ako papunta doon,
Narinig ko ang mga nakatambay sa
Labas ng bahay nina Manang Celie
At ang sabi:
Unang tambay: haha, at kumakamay na.
Pangalwang tambay: kung kakamay na rin lang dapat may naka-ipit.
At ang lahat ay tumawa na.
Hindi ako na patawa, napailing ako.
Ito pala ang mga matatandang
Napapaligiran ng mga makabagong kabataan,
Paano mag-kakaroon ng pag-babago
Kung ang mga matatanda na dapat na
Tinutularan ng mga kabataan ang s’yang nagpapakita
Ng kanilang kabulukan.

Sa wakas naka rating na din ako sa tindahan ni mang Totoy,
Nagalit yata ako sa posporo kaya sabi ko:
“Mang Totoy, limang posporo.”
Hindi ko nai-tanong kung magkano,
Kulang pala ang dala kong pera,
Buti na lang mabait sa mang Totoy at hindi pumalag ng sabihin kong:
“Tatlo na lang po pala.”
Sabay ngiti ng napahiya.

Nag-lalakad na ako pabalik sa bahay
At nakita ko si Sir Magara,
Kumakamay na rin sa mga Tambay,
May narinig ako,
“ang aga naman ni Doc.”

At doctor pa pala ang magarang sir,
Habang umaakyat ako ng hagdan,
Bigla ko lang na-isip,
Teka, pakamay kamay pa sakin si doc,
E, hindi naman ako dito botante.

Napapangiti ako pabalik sa bahay,
At ng nasa bahay na ako,
Commercial naman ni Mr palengke
Ang aking nasilayan.
Ganun talaga,
Eleksyon na naman pala,
Nakapag-parehistro na ako kaya makakaboto na ako sa 2010.

At yon ang k’wento ng posporo.

Wala mang k’wenta pero ayos lang.

Share lang po.


POSTED

"HAY"

Dito na, Dito pa, Dito na lang
(walang konek)

Hay, buhay...

Diba ang salitang "hay" ay galing sa salitang "buhay",
kadalasang sinasabi natin ang katagang 'yon tuwing
nakakaramdam tayo ng pagod.
Subalit, saan ba tayo napapagod?
Sa buhay natin o sa mga nangyayari sa buhay natin at maging sa iba?
Maaaring dahil nga doon, pero kadalasan, sinasabi lang natin 'yon dahil
"hay, kaasar ka." wala lang, pa-cute ba, haha- wala ng sense pero madalas
na ginagamit natin ang "hay" pag may na-iisip tayong bagay na mahirap sagutin
o talagang wala lang kasagutan.

Natutuwa naman ako at may nag-babasa pala ng mga na i-post ko dito.
Salamat po.(isiningit ko lang, 'yong isa mukhang laking aircon, di masyado magaling sa tagalog, kaso baka naman pag nagpost ako dito ng english, puro tawa na lang ako, haha- minsan lang ako gumaling sa english noon lang 'yon, nag bagong buhay na ako. Oo, mas madami makakabasa nito kung english, pero pang-Urban Poor lang blog ko,ee. Pampalipas oras.)

'Yon nga, mga tanong na hindi ko alam kung may sagot o talaga lang wala ako maisip o talaga lang walang laman ang isip ko.

Nitong mga nakaraang araw, ang dami kong "hay" na nagawa,
puro "hay" na lang.
April pa lang noon, dami nangyari...
Akalain ko ba na muntikan na ako mawala sa ulirat o sa sarili.
89th Birth day ng lola ko noon, April 19, nakita ko sa cr ang multo ng kapatid ng lola ko, grabe, iyak na lang ako ng iyak. Oo nga at nakainum ako pero hindi ako lasing.

'Yong lola ko kasing 'yon ang mas malapit ako kesa sa nanay ng tatay ko,
lumaki ako na mas kilala ang kapatid ng lola ko bilang nanay ng tatay ko,
ayon nga at ng mamatay s'ya hindi ko man lang nadalaw kahit isang beses,
siguro nag-tampo s'ya kasi ako lagi ang katabi noon dati matulog, binibili ako noon ng mga laruan, ng hair clips at pinagtatahi ako ng damit. "HAY" gustuhin ko man na dalawin s'ya hindi ko rin magawa, maaaring dahil hindi ko naman alam ang pag-punta doon o talagang tinatamad ako. Gabi ngayon at medyo kumukulog at kimikidlat sa labas, medyo malamig din, May na ngayon, baka maramdaman ko s'ya bigla.(haha- katakot...)

'Yon nga at May na ngayon, ang hindi ko lang malaman at bakit may ganoong paniniwala na nakakapag-pagaling at nakakapag-iwas ang unang ulan ng May ng anumang karamdaman, tsk, ano ba konek noon sa May? lumaki kami na laging 'yon ang sinasabi ng mga matatanda. Pano pag may lagnat, mag-papaulan ka pa ba?

Naaalala ko noon ang sabi ng lola ko, "mag-paulan kayo at unang ulan ng Mayo."
Pero bakit May lang?
bakit pag-ibang araw na o buwan, pag nag-paulan kami, lagi kaming pinapagalitan, magkakasakit daw kami.(matatanda nga naman... tsk.. oo na lang, mahal ko sila,e)

Ngayon, medyo nakakaramdam na ako ng antok, kaasar lang kasi ilan na din na-ipost ko dito tas puro mahahaba pa pero ang dami nag-sabi skin na i-delete ko daw, napagalitan pa ako ng nanay ko.

Hay, badtrip CP ko, kanina ayaw mag-charge, tapos noong empty na talaga 'yong bat ko, bigla na lang nag-charge, asar tlaga.

Hay, malapit na pasukan, gastos na naman.

Hay, may gusto akong gawin kaso kailan ba 'yon?

Hay, naalala ko noong pumunta kaming pulp summer slam 09, inihuli nila mga gusto kung panooding banda, ayon, umaga na kami naka uwi, Naasar lang ako.

Hay, gusto ko ng umuwi ng quezon para doon magpraktis ng graffiti pero tinatamad pa ako.

Hay, malapit na birth day ng nanay ko, may pambili kaya ako ng gift?

Hay, kailan na magkakatrabaho isa ko pang ate, para lagi na akong may pera.

Hay, lagyan ko pa ba 'to ng mga kulay o basta ko na lang i-post? Tinatamad na ako,ee.

Hay, pacman fever na naman, LSS "Lupang Hinirang" by Martin Nievera, kanina may bumaba galing 5th floor kumakanta, lumabas ka, maririnig mo, pacman, pag nagbukas ka ng TV 'yon din, sa mga GM kahapon halos lahat may ganon din, oo. Pero grabe naman kasi 'yong laban, grabing paghahanda ginawa ni pacman tapos 2nd round pa lang wala na si hitman, tsk, yayabang kasi.

Hay, medyo inaantok na ako, pero ayoko pa matulog.

Hay, ang daming kwento ng buhay, mga iba't-ibang tao...
At talagang nakaramdam ako ng awa para sa kanila.

May ganoon pala talaga,
'yong tipong, magkakapatid sila pero lahat sila dumaan sa mga maling relasyon?
Nagkaroon ng mga hindi kagandahang karanasan sa pag-ibig na nagbunga ng mga taong nakilala ko. Ayoko na magkwento dito dahil may mga nagbabasa na rin pala.

Hay, tama ba'ng hindi ako mag boyfriend? Kasi naman kung hindi bata matanda, naman kasi diba? Tapos pakiramdam ko hindi rin naman nila ako siseryosohin, ako lang ang masasaktan, kaya buti pa h'wag na lang, mag papaka-abala na lang ako sa ibang bagay, hindi ko kailangan ng sakit sa lungs.(hindi ko kasi talaga alam kung saan sumasakit,e. Tama bang sabihin na sa puso 'yong sumasakit pag nabibigo sa love? e, mas masakit pa sa lungs 'yon,e tipong hindi kana makahinga. haha-) Kung iisipin ko naman na mala Judy ann Santos ang love life ko, kapamura na lang, mangarap ka ng sagad!

Hay, naalala ko 'yong ka-chat ko noong isang araw, tungkol sa paniniwala at pananampalataya. HIndi ako naniniwala sa relihiyon pero naniniwala ako sa D'yos.
maaaring iba't-iba ang mga pinaniniwalaan ng mga tao pero, para sa akin hindi dapat sisihin ng mga taong hindi naniniwala sa D'yos na si Kristo ang lahat na pagkabigo nila, dahil hindi naman sila nanampalataya o naniniwala sa Kanya, oo, hindi ako pabor sa mga ginagawang tradisyon ng mga relihiyon, pero hindi ibig-sabihin noon na galit ako sa D'yos ko.(haha- medyo nonsense na...)

Hay, sige ipost ko na 'to...

antok na ako...


Hay buhay, i love my life...